Is een smaak vatbaar voor auteursrechtelijke bescherming?
Over deze kwestie sprak de advocaat-generaal Wathelet zich recentelijk uit (C-310/17 – 25 juli 2018). Om een antwoord op deze vraag te bieden moet men teruggaan tot de vraag “Wat beschermt het auteursrecht precies?”.
Volgens Artikel 2, lid 1 van de Berner Conventie gaat het om “werken van letterkunde en kunst, d.w.z. “alle voortbrengselen op het gebied van letterkunde, wetenschap en kunst, welke ook de wijze of de vorm van uitdrukking zij”. Hetzelfde artikel geeft voorts een niet-uitputtende lijst van voorbeelden die kunnen worden beschermd als werken van letterkunde en kunst. Het moet daarbij gaan om werken die visueel of auditief kunnen worden waargenomen.
Volgens de jurisprudentie gelden er voor de auteursrechtelijke bescherming ook nog extra vereisten. Zo dient het werk een eigen, oorspronkelijk karakter te hebben en moet het de persoonlijke stempel van de maker dragen. Auteursrechtelijke bescherming heeft betrekking op oorspronkelijke uitdrukkingsvormen, en niet op denkbeelden, procedures, werkwijzen of mathematische concepten als zodanig. Daarenboven is het volgens de jurisprudentie van belang dat die oorspronkelijke uitdrukkingsvorm voldoende nauwkeurig, gemakkelijk toegankelijk, begrijpelijk, duurzaam en objectief identificeerbaar zijn.
Rekening houdend met het voorgaande en gelet op de huidige toestand van de techniek, is het volgens de advocaat-generaal Wathelet in dit verband onmogelijk om een nauwkeurige en objectieve identificatie van een smaak of een geur te bekomen. Het vaststellen van de organoleptische eigenschappen van voedingsmiddelen is immers in wezen een kwalitatief element dat hoofzakelijk verband houdt met het subjectieve karakter van de smaakervaring.
De vraag of een smaak vatbaar is voor auteursrechtelijke bescherming moet dan ook negatief worden beantwoord.
